Καλώς ήλθατε στο Ειρηνικό

Το Ειρηνικό είναι χωριό του δήμου Πολυκάστρου, της επαρχίας Κιλκίς, του νομού Κιλκίς, κείμενο στα σύνορα Ελλάδας - ΠΓΔΜ σε ένα ομαλό υψίπεδο.

Το χωριό ήταν αμιγώς ελληνικό από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Στα μέσα του 19ου αιώνα αναφέρεται ακμαία ελληνική κοινότητα. Η ονομασία του τότε ήταν Καλύβια Γιαννελαίων. Η σημερινή ονομασία προέρχεται από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου διεξήχθησαν σφοδρές μάχες μεταξύ των συμμάχων (υπό Γαλλική διοίκηση) και τωνΚεντρικών Δυνάμεων. Η ονομασία Ειρηνικό δόθηκε για να εξωραϊστεί η φρίκη των πολεμικών επιχειρήσεων της εποχής εκείνης.

Οι κάτοικοι ήταν ημινομάδες και τα καλοκαίρια μετέβαιναν με τα πρόβατά τους στα βουνα της Κεντρικής Μακεδονίας, από τον Όλυμπο έως τα όρη ανατολικά των Σιδηρών Πυλών του Αξιού (σήμερα στην ΠΓΔΜ). Το χωριό αποτελούνταν κυρίως από Σαρακατσάνους, όπως και σήμερα. Οι πρώτες οικογένειες που αναφέρονται ως κάτοικοι του χωριού είναι οι Γιαννελαίοι, οι Ζαχιλαίοι και οι Μουστακαίοι. Η οικογένεια των Ζαχιλαίων ανέδειξε τον σπουδαίο οπλαρχηγό της επανάστασης του 1821 Γεώργιο Ζαχείλα που έδρασε στο Βέρμιο και στον Όλυμπο. Με τη χάραξη των συνόρων του 1913, αλλά κυρίως μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι κτηνοτρόφοι σταμάτησαν να μετακινούνται προς Βορρά και πολλές οικογένειες που ξεχειμώνιαζαν σε βορειότερα μέρη συγκεντρώθηκαν στο Ειρηνικό. Μετά το 1941στο χωριό εγκαταστάθηκαν και κάποιες οικογένειες από τον γειτονικό οικισμό Δαουτλί ή Αμπελοχώρι (εγκαταλελειμμένο σήμερα), επειδή βρίσκονταν ακριβώς πάνω στην ελληνογιουγκοσλαβική μεθόριο και αποτελούσε εύκολο στόχο των Βουλγάρων. Αυτές οι οικογένειες ήταν οι Κουκογιανναίοι και οι Στεργιουλαίοι. Κατά τον Μακεδονικό Αγώνα οι κάτοικοι της περιοχής αγωνίστηκαν για την ελευθερία έναντι σε Τούρκους και Βούλγαρους, με σπουδαιότερο μακεδονομάχο τον Γεώργιο Κουκογιάννη.

Στο χωριό λειτουργεί η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Σχεδόν όλοι κάτοικοι είναι κτηνοτρόφοι και γεωργοί.

 

πηγή: http://ellinika-xwria.blogspot.gr

Μια προσφορά της Ομάδας διαχείρισης ιστοσελίδας της Ειδομένης